Rejs do Paniewa

Rzeka Netta – Jezioro Necko – Rzeka Klonownica (najkrótsza żeglowna rzeka w Europie) – Jezioro Białe – Śluza Przewięź – Jezioro Studzieniczne – Kanał Augustowski – Śluza Swoboda – Staw Swoboda – Kanał Augustowski – Śluza Gorczyca – Jezioro Orle – Kanał Paniewo – Jezioro Paniewo (zwiedzanie dwukomorowej śluzy w Paniewie) – przerwa na obiad – powrót

  • czas rejsu – całodzienny
  • rejs do Paniewa po wcześniejszym umówieniu
  • cena -150 zł/osoba
  • promocja – dzieci do lat 3 bezpłatnie od 4 do 8 lat 50% – szczegóły promocji w kasie portu

Trasa rejsu do Paniewa

Rzeka Netta – W swym górnym biegu łączy się z rzeką Rospudą i jeziorami Necko i Rospuda. W odcinku miejskim od Żeglugi do jeziora Necko ciągną się malownicze bulwary, wspaniałe do pieszych i rowerowych wycieczek. Na rzece rozgrywane są także zawody sportowe, jak mistrzostwa polski nart wodnych, czy też coroczna impreza „pływanie na byle czym”. Dopiero z jeziora Sajno wypływa jako Netta, a w okolicy wsi Sosnowo wpada do Kanału Augustowskiego zmierzając do Biebrzy. Na dosyć długim odcinku została wyprostowana i uregulowana stając się częścią Kanału Augustowskiego.

Jezioro Necko – Nazwa Necko wywodzi się z jaćwieskiego słowa „methis” oznaczającego „rzucać”. Necko należy do typu polodowcowych jezior rynnowych. Ma dość dobrze rozwiniętą linię brzegową, w większości porośniętą lasem, z licznymi piaszczystymi plażami. Necko łączy się na północy z jeziorem Rospuda Augustowska oraz, poprzez rzekę Klonownica, z jeziorem Białym. Gatunki ryb żyjące w jeziorze to: szczupak pospolity, okoń, węgorz, sum, płoć, leszcz, kleń, jaź. Necko jest doskonałym miejscem dla miłośników wszelkich sportów wodnych – działa tu m.in. wyciąg nart wodnych. W sezonie odbywają się liczne imprezy plenerowe, m.in.: Kulinarne Regaty Wielkiego Gotowania, czy Wodny Slalom Gwiazd z Trójką. Najważniejsze parametry jeziora: powierzchnia – 400 ha, długość – 5400 m, długość linii brzegowej – 13 000 m, maksymalna głębokość – 25 m.

Rzeka Klonownica (najkrótsza żeglowna rzeka w Europie, bo zaledwie 800 metrów) – Rzeka płynie przez wieś, która powstała przed 1790 rokiem jako osada smolarzy. Dziś Klonownica jest już częścią Augustowa. Położona pomiędzy jeziorami Białym augustowskim, Necko i Rospuda. W pobliskim Lesie mogiły ponad 6 000 osób wymordowanych podczas II wojny światowej przez hitlerowców.

Jezioro Białe (pow. 480 ha, dł. ok. 6 000 m, maksymalna szer. 1 350 m, maksymalna gł. 30 m, pow. wysp 1,5 ha) nazywane jest też Białym Augustowskim lub Krechowieckim, od nazwy 1 Pułku Ułanów Krechowieckich stacjonującego w Augustowie w dwudziestoleciu międzywojennym. Od zachodu Jezioro Białe łączy się poprzez rzeczkę Klonownicę z jeziorem Necko. We wschodniej części, przez śluzę Przewięź, jest połączone z jeziorem Studzienicznym oraz jeziorkiem Staw Wojciech. Linia brzegowa Białego jest dobrze rozwinięta, z licznymi zatokami (Orzechówka, Tartaczna, Wierszowiec) i półwyspami (Pień, Dąbek, Lisi Ogon). Brzegi są w większości wysokie i suche, porośnięte lasem sosnowym. Na jeziorze znajdują się 4 wyspy. Gatunki ryb żyjące w jeziorze to: szczupak węgorz, sum okoń, leszcz, płoć.

Śluza Przewięź – Szósta śluza na Kanale Augustowskim (licząc od strony Biebrzy). Znajduje się na terenie wsi Przewięź, pomiędzy jeziorami Studzienicznym i Białym Augustowskim. Wybudowana w latach 1826-1827 przez ppłk. Inż. Augusta Schulza. Do dnia dzisiejszego zachowała się w oryginalnym stanie. Położenie: 43,6 kilometr kanału, Różnica poziomów: 0,86m, Długość:46:17m, Szerokość:5,96, Wrota: drewniane, Lata budowy: 1826-1827, Kierownik budowy: ppłk. Inż. August Schulz.

Jezioro Studzieniczne – Ma ono powierzchnię 2,5km kwadratowego, a jego linia brzegowa jest w 70% porośnięta lasem. Ukryte w cieniu drzew zachęca turystów do odpoczynku np. na polach namiotowych lub w domkach letniskowych zlokalizowanych wokół niego. Nad jeziorem jest również bardzo spokojnie co niewątpliwie spodoba się osobom szukającym tutaj ciszy. Większość młodzieży wybiera położoną nieco dalej miejscowość . Jezioro leży na szlaku Kanału Augustowskiego co stwarza nam okazję do zwiedzenia go Katamaranem, gdzie dodatkowo będziemy mogli poznać historię tego jeziora. Jezioro znajduje się w granicach Obszaru Chronionego Krajobrazu „Puszcza i Jeziora Augustowskie”.

KANAŁ AUGUSTOWSKI – „Cud Hydrotechniczny, dzieło rąk ludzkich – przecinające przepiękną krainę .

HISTORIA KANAŁU – Głównym powodem budowy tej drogi wodnej były pruskie restrykcje gospodarcze uniemożliwiające spławianie polskich towarów Wisłą do Gdańska i restrykcje celne portu gdańskiego. W 1823 r. restrykcje spowodowały tzw. wojnę celną pomiędzy Prusami, a stroną polsko-rosyjską zakończoną pomyślnie dla Królestwa dopiero w 1825 r. Odcinek Kanału łączący Narew z Niemnem miało budować Królestwo Polskie, zaś dalszą część – Kanał Windawski – miał być budowany przez budowniczych rosyjskich. Prace budowlane rozpoczęto w 1825 r. Około 1839 roku zakończono budowę Kanału. Koszt Kanału przekroczył czternaście milionów ówczesnych złotych polskich. Przy budowie pracowało w okresach najintensywniejszych prac 6-7 tysięcy osób. Byli to ludzie różnych narodowości oraz okoliczni chłopi. Kanał Augustowski nie spełnił nigdy strategicznej funkcji szlaku wodnego łączącego Wisłę z Bałtykiem z pominięciem Gdańska, odegrał jednak ogromną rolę polityczną. Prusy zrezygnowały z nakładania wysokich ceł na szlaku wiślanym. A Kanał pięknie wkomponował się w naturalny krajobraz i wraz z nim tworzy niezapomniane naturalne obrazy.

POŁOŻENIE – Kanał Augustowski łączy Biebrzę z Niemnem. Wykorzystane zostały jeziora augustowskie oraz doliny dwóch rzek – Netty i Czarnej Hańczy. Łączna długość Kanału wynosi 101,2 km z czego 80 km na terytorium Polski, 17,8 na terytorium Białorusi, a 3,4 km stanowi odcinek graniczny. Kanał ma 18 śluz, z czego w Polsce jest 14 śluz. Umożliwiają one pokonanie różnicy poziomów wynoszącej 54,04 m. Kanał Augustowski zasilany jest przez wody Czarnej Hańczy, oraz rzeki Rospudy. Od wschodniej granicy państwa Kanał poprowadzony jest w kierunku zachodnim do Augustowa. Łączy się z Biebrzą i jest przez nią zasilany, we wsi Dębowo. Na szlaku Kanału Augustowskiego znajduje się 12 jezior: „Mikaszówek, Mikaszewo, Krzywe, Paniewo, Orle, Gorczyckie, Serwy, Studzieniczne, Białe, Necko, Rospuda i Sajno”. Szlak wodny Kanału tworzy: 45 km sztucznych przekopów, 35 km uregulowanych koryt rzecznych i 22 km jezior. Większa część trasy wodnej jest zatopiona w wielkim kompleksie leśnym zwanym Puszczą Augustowską. Jego część składająca się z ponad 1100 km kwadratowych znajduje się w Polsce i około 500 km kwadratowych znajduje się na Białorusi. Puszcza Augustowska jest jednym z największych kompleksów leśnych Polski, a wraz z Puszczami Litwy i Białorusi bezpośrednio z nią sąsiadującymi, stanowi jeden z największych zwartych kompleksów leśnych Europy.

KANAŁ DZIŚ – Dziś Kanał Augustowski stanowi perłę wśród szlaków wodnych Europy. Z racji swojej przepięknej lokalizacji przyciąga dużo turystów. Na jego szlaku nie brakuje okazji do bezpośrednich spotkań z dzikimi mieszkańcami. Są tu sarny, jelenie, – łosie, zające, wilki, rysie, lisy, borsuki, jenoty, kuny, bobry. Ogółem mieszka tu 46 gatunków ssaków. Bogaty jest też świat wodnych, leśnych i łąkowych ptaków. Takich, jak: „orły bieliki, orliki krzykliwe, rzadkie orliki grubodziobe, błotniaki, myszołowy, kruki, kanie rude, czaple, żurawie, kormorany, czarne bociany, głuszce; nie sposób wymienić całego bogactwa ponad dwustu gatunków. W strefie przylegającej do Kanału grupują się rezerwaty krajobrazowe, florystyczne i ornitologiczne: Rezerwat Kalejty, Słynna dolina Rospudy ze swoimi rozlewiskami, czy też unikatowy Park Biebrzański. Zatem Kanał Augustowski, jako dzieło rąk ludzkich przecina wspaniały i piękny zakątek naszej ziemi i domu, który tętni życiem. Osoby pragnące nasycić swoje zmysły estetyczne mają tu więc swoje pole do popisu, a doceniający walory przyrodnicze znajdują tutaj swoje perły.

Śluza Swoboda – Siódma śluza na kanale Augustowskim (licząc od strony Biebrzy). Położona jest pośród Puszczy Augustowskiej nieopodal jeziora Studzieniczne. Wybudowana w latach 1826-1827 przez ppłk. Inż. Jana Pawła Lelewela. W latach sześćdziesiątych XX wieku przeszła modernizację polegającą na zastąpieniu oryginalnych drewnianych wrót, metalowymi poruszanymi mechanizmem najechanym korbą, wybudowaniu charakterystycznego żelbetowego mostu,. Nowy system wrót nie sprawdził się i został przez jednego z późniejszych śluzowych zdemontowany i zastąpiony oryginalnym systemem dyszli. Położenie: 47,4 kilometr kanału, Różnica poziomów:1,7m, Długość:45,77m, Szerokość:5,95, Wrota: metalowe, Lata budowy:1826-1827, Kierownik budowy: ppłk. Inż. Jan Paweł Lelewel

Śluza Gorczyca – Ósma śluza na Kanale Augustowskim (licząc od strony Biebrzy). Znajduje się we wsi Gorczyca. Wybudowano w roku 1828 przez inż. Jerzego Arnolda. W 1944 r. została uszkodzona przez oddziały AK podczas akcji dywersyjnej. Odbudowano ze zniszczeń wojennych w latach 1947-1948 i 1954. Kolejny generalny remont został zakończony 2003 r. dzięki niemu śluza uzyskała swój pierwotny wygląd i konstrukcje. Położenie:57 kilometr kanału, Różnica poziomów:2,81m, Długość:43,23, Szerokość:5,95, Wrota: drewniane, Lata budowy: 1828, Kierownik budowy: inż. Jerzy Arnold

Jezioro Orle – Położone jest w powiecie augustowskim w gminie Płaska. Jego powierzchnia wynosi około 27 hektarów a maksymalna głębokość sięga tutaj do 4,7m. Jezioro o długości 900m i szerokości 400m łączy się sztucznym kanałem z jeziorem Gorczyckim a od strony wschodniej z jeziorem Paniewo. Akwen wodny jest dopuszczony i nadaje się do uprawiania turystyki wodnej, szczególnie kajakarstwa ze względu na położenie na trasie kanału augustowskiego. Jego brzegi są na ogół niskie, zabagnione, a od strony południowej wysokie. Jezioro Orle szczególnie polecamy Państwu do odpoczynku. Cisza tutaj panująca pozwoli nam się wyciszyć i uciec od zgiełku dużych miast. Nie spotkamy tu także sporej liczby turystów, ponieważ Ci bardziej rozrywkowi wybierają inne jeziora dostępne w okolicy. Jezioro sprzyja także wędkarzom. Jest kilka ciekawych zejść i pomostów, na których możemy połowić ryby. Jako ciekawe miejsce na nocleg możemy zaproponować Karczmę Starożyn.

Śluza Paniewo – Jedyna na Kanale Augustowskim śluza dwukomorowa. Została wybudowana w latach 1826-1828 przez porucznika Korpusu Inżynierów Michała Horaina. Śluza ta została praktycznie zrekonstruowana w latach 1970-80. Śluza jest stopniem wodnym pomiędzy jeziorami Krzywym i Paniewo. Różnica poziomów między nimi jest jedną z największych na kanale , dlatego zbudowano tu śluzę o dwóch komorach sprzężonych. Spadek wynosi prawie 7 m – po ok. 3,5 m na każdą śluzę ! Parcie wody na budowlę jest tak ogromne że już przed I wojną światową trzeba było ją remontować. Następnie została ona niestety zniszczona w roku 1944 przez partyzantów. Wysadzili oni wtedy m in. wrota , a naruszenie terenu, wywołane działaniami frontowymi, spowodowało dalsze niszczenie konstrukcji. Po wojnie obiekt został wyremontowany w nieudolny sposób – błędy budowlane spowodowały przechył murów. W 1973r. wykonana tzw. zastrzyki z betonu, które jednak nie przyniosły żadnych efektów. Podęto wtedy decyzję o rozbiórce śluzy przy pomocy materiałów wybuchowych. Na szczęście, pod wpływem licznych protestów odstąpiono od tego pomysłu i odbudowano ją z wykorzystaniem nowoczesnych metod i materiałów, zachowując jednak jej zabytkowy charakter.

Śluza jest naprawdę imponująca! Ceglane ściany mają ponad 10 m wysokości. Woda, po otwarciu zastawek wpływa z ogromną siłą do komór, mających 44.41m i 43.64m długości, tworząc białą pianę. Śluzowanie trwa około 30 minut. Położenie: 61 kilometr Kanału, Różnica poziomów:6,29, Długość:88m, Szerokość:5,95, Wrota: Drewniane, Lata budowy: 1826-1828, Kierownik budowy: Michał Horain

Jezioro Paniewo – Owalne jezioro (pow. ok. 42 ha, dł. ok.1000 m, szer. ok. 700 m. , maksymalna gł. 12 m) jest położone około 1 km od wsi Płaska. Zbiornik łączy się na zachodzie – poprzez kanał Paniewo – z jeziorem Orle, a na wschodzie – przez śluzę Paniewo – z jeziorem Krzywe. Brzegi jeziora Paniewo są porośnięte lasami i otoczone łąkami.

Brak możliwości komentowania.